Uyanış 2

Sisli bir havada, ıssız ormanın içerisinde uluyan kurtların
sesleriyle birlikte koşuyorum. Kalbimde inanılmaz bir korku ve
belirsizlik var. İğrenç kahkaha sesleri kulağımı tırmalıyor, kah-
kahaların atıldığı yöne kafamı çevirdiğimde dava arkadaşlarımı görüyorum. Bazılarının elinde balta, bazılarının elinde bıçak
bazısının ise sopa var. Ellerindekileri havaya savurarak beni ko-
valamaya başlıyorlar. Ben de çok hızlı bir şekilde durmaksızın
koşmaya çalışıyorum.
“Ne yapıyorsunuz, ben sizin davadaşınızım, yoldaşını-
zım, durun, yapmayın” diyorum fakat beni dinlemiyorlar ve
beni kovalamaya devam ediyorlar. Ormanın sonuna kadar bu
şekilde kovalamaya devam ettiler. Ayaklarıma diken batıyor,
giysilerim çalılara takılıyor, hızlı koşarken ayağım burkuluyor
korku ve endişe içerisinde bir çıkış yolu aramaya çalışıyorum.
Onlar ise yüzlerinde o iğrenç kahkaha ile alabildiğine hızlı ko-
şuyorlar ve beni yakaladıklarında sanki öldüreceklermiş ya
da ellerindeki aletler ile beni keseceklermiş gibi duruyorlardı.
Biraz daha koştuktan sonra çıkmaz yola gelmiştim. Önümde
kocaman bir çukur vardı