Uyanış

Sevim arkadaşları ile muhabbetleri koyu bir şekilde devam ederken karşıdan baştan ayağa örtülü, ellerinde kitap ve defterleri olan bakışları yerde dört kadın geliyordu. Bu kadınlar Sevim’in yanından geçerken bir tanesi ile göz göze geldi. Nasıl nefes alıyorlar acaba, diye düşündü? Nasıl yemek yiyorlar dışarıda, birisiyle konuşurken nasıl iletişim kuruyorlar? diye uzun uzun düşündü. Şaşırmıştı. Ailesinde, akrabalarında örtülü kimse yoktu, bulunduğu muhitte de hiç görmemişti böylesini. Olsa da gördüğü örtülüler onu böyle düşündürmemişti. Ne deniyordu bunlara? Türbanlı mı, başörtülü mü, çarşaflı mı? Amaaan neyse ne !! diyerek yoluna devam etti. Her zamanki huyum işte. İnsanları fazla inceliyorum. Bazen bunun dozunu fazla kaçırıyorum diye düşündü…