Rasulullah (sav)’in Ebu Zer’e Vasiyeti

Ebu Zer ve Muaz b. Cebel (radıyallahu anhuma)’dan ayrı ayrı rivayet edildiğine göre Rasulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur: “Nerede olursan ol Allah’a karşı takvalı ol! Her kötülüğün ardından, onu silecek bir iyilikte bulun ve insanlara güzel ahlâk ile muamele et!” İmam Tirmizi (rahmetullahi aleyh) hadisin “hasen” olduğunu söylemiştir. Bazı nüshalarda ise “hasen sahih” dediği geçmekte-dir. Hâkim (rahmetullahi aleyh) “Mustedrek” adlı eserinde hadisin Buhari ve Müslim’in şartlarına göre sahih olduğunu söylemiştir. Ancak bu söz iki vecihten hatalıdır: Birincisi; İmam Buhari Sahih’inde Meymun b. Ebi Şubeyb ya da diğer adıyla İbnu Şubeyb’ten hiçbir şey nakletmemiştir. İmam Müslim de sadece kitabının “Mukaddime” bölümünde Muğire b. Şu’be hadisini rivayet etmiştir. İkincisi; Muhaddisler Meymun b. Ebi Şubeyb’in sahabenin hiç birinden hadis işitmediğini söylemişlerdir. Ebu Hatim er-Razi, Meymun b. Ebi Şubeyb’in Aişe (radıyallahu anha) ve Ebu Zer (radıyallahu anh)’dan rivayet ettiği hadislerin gayri muttasıl oldu¬ğunu söylemiştir. Ebu Davud da onun Aişe (radıyallahu anha) ve Ali (radıyallahu anh)’a yetişemediğini, durum böyle olunca Muaz (radıyallahu anh)’a yetişmesinin imkânsız olduğunu söylemiştir. İmam Buhari ve hocası Ali b. Medeni’nin, Ebi Zera’nın, Ebi Hatim, İmam Ahmed ve diğer muhaddislerin görüşü de budur. İmam Şafi de “Er-Risale” adlı eserinde hadisin muttasıl olmadı¬ğını söylemiştir. Bu vasiyetin Rasulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) tarafından Muaz b. Cebel ve Ebu Zer (radıyallahu anhuma)’ya yapıldığına dair pek çok farklı rivayet nakledilmiştir. Bezzâr, İbn Lehîa, Ebu Zübeyr ve Ebu Tufeyl kanalıyla Muaz b. Cebel (radıyallahu anh)’in şöyle dediğini rivayet eder: “Rasulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) beni bir kabileye gönde¬riyordu. ‘Ya Rasulallah! Bana tavsiyede bulunun!’ dediğimde şöyle buyurdu: – Selamı yay ve yemek yedir! Kabilenin önde gelen kişile-rinden nasıl hayâ ediyorsan Allah (Subhanehu ve Teala)’dan da öyle hayâ et! Bir kötülük yaptığın zaman da hemen bir iyilik yap ve gücün yettiği kadar ahlâkını güzelleştir.”