El-İbanetu’s Suğra ( Dinin ve Sünnetin Asılları)

İbn Batta (rahimehullah) bu kitabı telif etmesinin sebebi olarak; zama-nındaki insanların Sünnet’ten ve Sünnet’e yapışmaktan uzaklaştıklarını, bi-datlerin yaygınlık kazandığını ve güzel görülür olduğunu, insanların câhil-leri ve sapıkları rabler ve din hususunda önderler edindiklerini gördüğünü; bunun kendisini insanlar için onlara içerisinde Sünnet’i, Sünnet’e, ümme-tin selefinin ve eser ulemâsının üzerinde bulunduğu şeye yapışmalarını öğütleyeceği ve onları bidatlerden ve saptırıcı hevâlardan sakındıracağı bir kitap telif etmeye sevk ettiğini zikretmiştir. Müellif (rahimehullah) bu kitabını dört kısma ayırmıştır: Birinci kısımda cemaatten ayrılmamayı, haktan sapanlardan, fırkala-şanlardan ve rezillik içerisinde bulunanlardan uzaklaşmayı emreden Nebî (sallallahu aleyhi ve sellem)’e âit hadisleri ve selefe âit eserleri sıralamıştır. İkinci kısımda Ehli Sünnet ve’l Cemaat’in, ümmetin âlimlerinin üze-rinde icmâ ettiği, hiçbir müslümanın bilmeme lüksünün olmadığı ve Allah tebâreke ve teâlâ’nın kendisini zâyi eden hiç kimseyi mazur görmeyeceği itikadını zikretmiştir. Üçüncü kısımda fıkıhla ilgili çeşitli konularda çokça ihtiyaç duyulan birçok vâcibi, sünneti, ahlâkı ve edebi söz konusu etmiştir. Bu hükümler-den birçoğunu zikrederken Ehli Sünnet’in kendisiyle rey ve bidat ehli gibi diğer fırkalardan temeyyüz ettiği hususları seçmiştir. İbn Teymiyye’nin dediği gibi “Ehli Sünnet ve’l Cemaat’in mezhebi üzere muhtasar akîdeler kaleme alanların âdetlerinden biri de Ehli Sünnet’in kendisiyle kâfirlerden ve bidatçilerden ayırt edildiği hususları zikretmeleridir.” Dördüncü kısımda ise müellif yaşadığı dönemde insanların ortaya at-tıkları, Allah’ın kitabında bir aslı bulunmayan ve hakkında Selef-i Sâli-hîn’den bir eser gelmeyen birçok bidati söz konusu etmiştir. İbn Batta (rahimehullah) bu kitapta ihtisar yolunu tutmuş ve isnadları hazfetmiştir. Nitekim o şöyle demektedir: “…kısa tutmak istediğimden ve uzatmaktan kaçındığımdan dolayı böyle yaptım ki okuyan kimseye kolay gelsin, onu dinleyen ve belleyen sıkılmasın.”